Kadın yine erkenden uyanmıştı. Telefonunun alarmını her defasında kuruyordu. Ancak vücut alarmı her daim iş başındaydı. Henüz alarmın çalmasına vakit vardı. Zorladı, gözerini kapattı. Yatakta en doğru uyku pozisyonunu aradı debelendi bir süre. Aklına bir şey takıldı. Gözleri kapalıydı ama yüzünün mimik yapmasına engel olamadı. Canını sıkmıştı düşüncesi. Kafasından atmak ister gibi, silkeledi başını. Biraz rahatlamıştı. Yatağa daha bir bırakmış, hafif kendinden geçmişti ki alarm sesi iç acıtarak çalmaya başladı. Sanki uyanamıyormuş gibi sesini de açmıştı şaşkın. Acı acı bir horoz sesi. Ya söyler misiniz kim uyanmak için horoz sesi alarmı kurar ki. Bir hamle ile alarmı kapattı. Tavandaki avizeye uzun uzun baktı. Ne arıyordu acaba farklı. Sanki her gün aynı manzaraya uyanmıyordu. Uçuşan bir sinek gördü. Tüm hareketlerini izledi. Kararlılıkla doğruldu yataktan. Ama kalkamadı. Bu sefer yatağın kenarına oturdu halının motiflerine takıldı gözü. Ne arıyordu, neyi geciktirmeye çalışıyordu. Ne kadar süre geçtiğinden habersiz banyonun yolunu tuttu. Yüzüne bir kaç defa su attı. Yüzünden düşen damlacıklar tişörtünü ıslatırken aynadaki yorgun yüze bakıyordu. Sanki bir yabancıymış gibi aynadaki kadının her kıvrımında neler yaşadığını, hüzünlerini, sevinçlerini, şaşkınlıklarını düşündü. İyice yaklaştı aynaya. Göz bebeklerine baktı. Neler görmüştü gözleri. Kapatıp açtıkça gözbebeklerinin büyüyüp küçülmesine odaklandı bir süre. Oyun gibi. Milyonlarca insan gibi o da güne başlama telaşındaydı işte. İşe gidecek, arada sosyalleşecek, ihtiyaçlarını giderecek ve yine aynı yere dönecekti. Koskoca bir apartmanda yaşıyordu. Büyük bir site. Kocaman bir şehir. Ama içindeki o minik boşlukları bir türlü dolduramıyordu. 8.kattaki 1+1 dairesine sıkışmış kalmıştı. Bu hayata benzer kaç hayat vardı kim bilir ? İçindeki boşluğu atmak istercesine dudaklarında kalan suyu aynaya fışkırttı. Bir şeyler söylemek istedi kendine. Gülümsedi. Seviyordu aynadaki kendini. Göz kırptı aynaya. Hadi bitir dedi şu saçma günü ve kendin için anlamlı hale getir dedi. Kadın sanki bunu bekliyormuş gibi koca bir gülümseme belirdi dudaklarında. Dişleri çıktı meydana. Hemen müzik açıp, hazırlanmaya başladı yeni güne. İstediği motivasyonu aynadaki vermişti. Yarın sabah yine görüşecek ve soracaktı.
Ayna ayna söyle bana, dünyada varlığımı sorgulamadığım bir gün yaşayacak mıyım ?
Sevgiler
Güneş 🌞
Barış Manço - Yeni Bir Gün Doğdu Merhaba
Öykü yazma işi böyle başlar. Devam👏👏
YanıtlaSilbelki bir gün
Sil